Transferpricing

Steeds meer bedrijven zijn internationaal actief door middel van buitenlandse dochtermaatschappijen of vaste inrichtingen. Tussen de vennootschappen vinden grensoverschrijdende transacties plaats, waarbij de vraag ontstaat hoe de behaalde winst wordt bepaald en verdeeld over de betreffende landen en in welk land de winst belast wordt.

Steeds meer landen zijn overgegaan tot het invoeren van transfer pricing-wetgeving. Uitgangspunt is het ‘arm's length-beginsel’, waarbij transacties tussen gelieerde partijen en de voorwaarden waaronder die transacties tot stand komen overeenstemmen met transacties en de voorwaarden die tussen onafhankelijke derden zouden gelden en mogen de transacties niet worden beïnvloed door persoonlijke en/of vennootschappelijke relaties.

In de praktijk ziet men dat de Belastingdienst veel aandacht besteedt aan transacties tussen groepsmaatschappijen. Het is voor u van belang dat u uw documentatie op orde heeft en dat hij de verrekenprijzen die zijn gebruikt voor de transacties kan onderbouwen. Dit geldt ook voor puur binnenlandse situaties.

Kreijkes Administratieve dienstverlening & Interim Management kan u behulpzaam zijn bij het opzetten van uw documentatieverplichting of het afsluiten van een Advance Pricing Agreement.

Fiscale documentatieverplichtingen

Belastingautoriteiten wereldwijd maken zich echter steeds meer zorgen over het feit dat het kunstmatig verschuiven van winsten hun respectieve belastinggrondslagen kan verslechteren. Dit heeft geleid tot internationale voorschriften en aanvullend nationaal vennootschapsbelastingrecht. Nederland kent sinds 1 januari 2002 documentatieverplichtingen op het gebied van Transfer Pricing. Het niet voldoen aan deze verplichtingen kan resulteren in belastingverhogingen en boetes.

Nederlandse Transfer Pricing voorschriften

De Transfer Pricing wetgeving werd in Nederland op 1 januari 2002 van kracht. Naast het invoeren van specifieke transfer pricing regels, was de hervorming bedoeld om via documentatieverplichtingen een omkering van de bewijslast te bewerkstelligen, zodat die voortaan bij de belastingbetaler in plaats van bij de Nederlandse belastingautoriteiten zou berusten. De nieuwe wetgeving is grotendeels gebaseerd op de Transfer Pricing richtlijnen van de OESO met enkele wijzigingen om recht te doen aan de Nederlandse commerciële praktijk. In het verleden zijn transfer pricing geschillen doorgaans informeel afgehandeld en beslecht door middel van onderhandeling tussen de Nederlandse belastingautoriteiten en de belastingbetaler. Daardoor is er tot nu toe weinig relevante jurisprudentie. Multinationale ondernemingen kunnen echter een toename verwachten van het aantal zaken in verband met transfer pricing. Verder zouden de nieuwe documentatieverplichtingen de ondernemingen moeten dwingen zich meer op transfer pricing te richten.

De basiskenmerken van deze wetgeving zijn:

• Codificatie van het beginsel van de normale marktomstandigheden
• Een breder toepassingsgebied van de transfer pricing wetgeving door middel van een bredere opvatting van directe of indirecte controle tussen gelieerde bedrijven, met deelname met betrekking tot het kapitaal, bestuur of toezicht van een andere onderneming, mits er voldoende invloed is op de prijzen die tussen de betrokken ondernemingen worden berekend. Het niveau van de controle en invloed is niet wettelijk gekwantificeerd. De nieuwe wetgeving is van toepassing op transacties waarbij de ene partij de andere controleert of beide partijen onder gemeenschappelijke controle staan
• De documentatieverplichting heeft betrekking op de gegevens die de belastingbetaler moet bewaren (administratie) ten aanzien van de normale aard van de verrekenprijzen (transfer prices) en hun wijze van vaststelling
• Een strikte interpretatie van de nieuwe documentatieverplichtingen lijkt te suggereren dat belastingbetalers de relevante schriftelijke bewijsstukken bij voorkeur moeten samenstellen op het moment dat de intragroep transacties plaatsvinden. Hoewel dit waarschijnlijk een verstandige en kostenefficiënte benadering is, zullen de Nederlandse belastingautoriteiten de belastingbetalers in feite vier weken de tijd geven om te voldoen aan ieder verzoek tot het verstrekken van transfer pricing documentatie en drie maanden in het geval van bijzonder complexe transacties.